Δευτέρα 15 Ιουνίου 2015

Θα σου μιλήσω


Θα σου μιλήσω για κάτι πάπιες πλαστικές
παιδικά παιχνίδια στο νερό
για τότε που μάτωσες πρώτη φορά
και με τρόμο έδειχνες το αίμα
θα σου πω μετά για τα πρώτα σου βήματα
τα κλάματα τις λέξεις
για ρόδα που μάδησες
και πληγές απ’ του κόσμου τ’ αγκάθια
για την καμπύλη του τίποτα και της αλήθειας
για ξοδεμένες νύχτες
τον αιώνα που ‘γινε εφιάλτης
για τις μέρες του έρωτα και της πλάνης
για κόλπα ανθρώπων από λάσπη
στην αρχή ήταν ο πόνος θα σου πω
και ο πόνος ήταν του θεού
και θεός ήταν ο πόνος
αλλά μη με πάρεις στα σοβαρά
πια τα χάσαμε αυτά.




Η πεταλούδα


Κατάλαβα κάπως αργά
τι σήμαιναν οι κίτρινες και κόκκινες κηλίδες
που έβλεπα από μικρή εγχάρακτες στο στήθος μου.
Τώρα που τα γονίδια άρχισαν να γερνούν
και οι κηλίδες να σκουραίνουν
τα φτερά της να τσουρουφλίζονται τις νύχτες
στο φως της λάμπας
κι η πεταλούδα να μην μπορεί πια να πετάξει.

Τώρα κάπως αργά
για να λάμψουν τα χρωματοσώματα
την πρώτη λάμψη τους·
κατάλαβα του στέρνου μου την πεταλούδα.